Υπόθεση .....Αναβολικά!

Σε μείζον θέμα της αθλητικής επικαιρότητας έχει ανακηρυχτεί για ακόμα μια φορά η υπόθεση αναβολικών σε διεθνές πλέον επίπεδο. Σε καθημερινή βάση, εφημερίδες σε όλο τον κόσμο περιγράφουν νέες καταγγελίες για μεγάλης φήμης ομάδες, σωματεία αλλά και για αθλητές που έχουν διαπρέψει σε διάφορους αγώνες. Η Ελλάδα μας φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει από τέτοιου είδους περιστατικά.

Για να ακριβολογούμε, το περιστατικό σε μας είναι ήδη γνωστό από το 2004 και δεν είναι άλλο από την υπόθεση Κεντέρη –Θάνου, που την τότε εθνική μας ντροπή θυμηθήκαμε πριν λίγες ημέρες όταν την αναμόχλευσε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας. Βασικοί μάρτυρες αυτήν την φορά είναι η ίδια η Κατερίνα Θάνου και ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας κ. Κουτσάφτης. Και φυσικά, το αξιοσημείωτο στην όλη υπόθεση δεν είναι η δικαστική ένδεια του δικού μας συστήματος, αφού αδίκημα του 2004 δεν έχει δικαστεί ακόμα, αλλά ότι τελικά η χρυσή ομάδα της τότε ολυμπιάδας σιγά σιγά χάνει την αίγλη της και απομυθοποιείται. 

Κεντέρης και Θάνου βρίσκονται ήδη στο ειδώλιο, ο προπονητής, Χρήστος Τζέκος,  τους ακολουθεί ακόμα και τώρα πιστά και οι αλλαγές στις αρχικές ομολογίες όλων των ιθυνόντων ανατρέπονται. Η βασική αντίφαση στις μαρτυρίες είναι σε αυτή του βασικού μάρτυρα υπεράσπισης του αθλητικού ζευγαριού , κ Κουτσάφτη, ο οποίος κατέληξε στο ότι δεν ήταν σε θέση να πει με βεβαιότητα αν υπήρξε ή όχι τροχαίο ατύχημα. Μάλιστα, ο ίδιος υποστήριξε  ότι "είναι σύνηθες να γράφουν οι γιατροί κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και χωρίς να υπάρχουν εξωτερικά κατάγματα. Για μένα κακώς, αλλά το κάνουν όλοι οι κλινικοί γιατροί. Υπάρχει μια διάκριση μεταξύ ιατροδικαστών και κλινικών γιατρών. Δεν είχα αντιληφθεί με πόση ευκολία έγραφαν για κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, αλλά το κάνουν όλοι ανεξαιρέτως".

Ο κ.Κουτσάφτης υποστήριξε ότι τελικώς είχε ληφθεί αίμα για τοξικολογικό έλεγχο, όμως δεν είχε δει τα στοιχεία, γιατί όπως είπε δεν βρίσκονταν στο φάκελο που εξέτασε. Σε προγενέστερη κατάθεσή του είχε πει ότι ήταν αδύνατον οι αθλητές με τους συγκεκριμένους τραυματισμούς, να επέβαιναν σε μηχανή, που πήγαινε με 40 χλμ  την ώρα. Βασιζόμενη σε πόρισμα τεχνικού πραγματογνώμονα, η υπεράσπιση, ρώτησε τον μάρτυρα τι θα συνέβαινε αν έτρεχαν με 20 χλμ την ώρα. Ο κ.Κουτσάφτης απάντησε ότι ούτε και σήμερα μπορεί να είναι βέβαιος αν το τροχαίο είναι "μαϊμού" ή όχι". Η ιατροδικαστική έκθεση, που υπήρξε καταλυτική στο να γίνει λόγος για «τροχαίο-μαϊμού» των Κεντέρη - Θάνου, τον Αύγουστο του 2004, ανατράπηκε από τον... ίδιο το συντάκτη της, ουσιαστικά. 

Η στάση βέβαια της πολιτεία κατά κάποιο τρόπο έχει προδιαγραφεί. Ο εισαγγελέας της έδρας Γιώργος Πέτρος τελικά πρότεινε την ενοχή και των 12 κατηγορουμένων, όσο για τους κατηγορούμενους  γιατρούς του ΚΑΤ όπου νοσηλεύτηκαν οι ολυμπιονίκες, ανέφερε ότι οι εξετάσεις που έκαναν ήταν ψευδείς αναφορές και ότι μετέπειτα η κατάσταση σοκ στην οποία βρέθηκαν οι δύο αθλητές, μετά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο, δεν ήταν αποτέλεσμα του τροχαίου αλλά αποτέλεσμα της άμεσης ψυχικής εξάρτησης των Κώστα  Κεντέρη και Κατερίνας Θάνου με τον προπονητή τους Χρήστο Τζέκο. Γι΄αυτό το λόγο και ο εισαγγελέας πρότεινε να υπάρξουν ελαφρυντικά τόσο για τους δύο αθλητές όσο και για τους γιατρούς οι οποίοι "οδηγήθηκαν στην εισαγωγή έχοντας απέναντί τους δύο θρύλους της Ελλάδας".

Γιώργος Κολιόπουλος.....Παράδειγμα προς μίμηση!

Ο entrepreneur πoυ λάτρεψε Ο Γάπ. O Γιώργος Κολιόπουλος είδε το ελληνικό λάδι ως «υγρό χρυσό», και το εξήγαγε από το Χονγκ Κονγκ ως τα Harrods

Με πτυχίο Νομικής και προϋπηρεσία σε διαφημιστική ως copywriter, ο Γιώργος Κολιόπουλος έγινε ο επιχειρηματίας που είδε το ελληνικό λάδι ως τον «υγρό χρυσό» που είναι, και εξ Αττικής ορμώμενος εισέβαλε σε Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη, Αμπου Ντάμπι, αλλά και στα ράφια του Harrods, γεγονός που στάθηκε αφορμή για να αποτελέσει ένα από τα παραδείγματα επιτυχημένης επιχειρηματικότητας στην ομιλία του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. 

Για να λανσάρω το «λ» το 2007, έστειλα 80 χειροποίητες κασετίνες με κούριερ σε trendsetters και δημοσιογράφους γκουρμέ. Στην Ντονατέλα Βερσάτσε, στον Ιαν Σράγκερ, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης του Studio 54 και δημιουργός του πρώτου boutique hotel μαζί με τον Φίλιπ Σταρκ, στους «Los Angeles Times» και στους «New York Times». Οχι απαραίτητα για να τους κάνω πελάτες, αλλά για να διαδοθεί το «λ» μέσω του word of mouth.

Οι πρωτιές του «λ» είναι πολλές. Είναι το πρώτο λάδι πολυτελείας στον κόσμο, το πρώτο λάδι στο οποίο αναγράφεται η ultra premium κατηγορία του, το πρώτο επίσης με συσκευασία λευκών αποχρώσεων σε αντίθεση με τα γήινα χρώματα που έχουν τα υπόλοιπα. Είναι το πρώτο σε τόσο ακριβή συσκευασία δώρου παγκοσμίως (€ 150 ή $ 180), αλλιώς € 41 το μπουκάλι (500 ml). Το «λ» αναβαθμίζει εξίμισι φορές την προστιθέμενη εξαγώγιμη αξία του ελληνικού ελαιόλαδου στο εξωτερικό. 

Αυτό που συνηθίζω να λέω είναι ότι το «λ» είναι το πρώτο λάδι που δεν φτιάχτηκε από ελιές αλλά από βιβλία. Είναι καρπός εγκεφαλικής σκέψης. Με βοήθησαν τα διαβάσματά μου. Κυρίως ο Πίντσον. Είναι σαν να ανατρέπει όλο το Σύμπαν, να πριονίζει το στάτους κβο. Βασικότατη επιρροή μου θεωρώ τον Στέλιο Ράμφο, ο οποίος στα βιβλία του ασχολείται με το τι φταίει στον ελληνικό ψυχισμό και δεν μπορεί να προαχθεί. «Ο καημός του ενός» με εκφράζει απόλυτα. Και βεβαίως ο αρχιτέκτονας Ζενέτος, γιατί πιστεύω ότι οι πρωτοπόροι στην Ελλάδα πάντα αισθάνονταν μια μοναξιά. Την έχω βιώσει. Από οικονομικής απόψεως, αλλά και επειδή δεν με καταλάβαινε κανείς.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της Ελλάδας δεν ενισχύει την επιχειρηματικότητα. Δεν καταλαβαίνουν τι κάνεις και αντί τουλάχιστον να πουν «προχώρα», μόνο σε αποθαρρύνουν. Κατέληξα ότι έπρεπε να κάνω τη δική μου υπέρβαση. Είπα: «Ο κόσμος δεν είναι έτσι όπως μου τον έχουν μάθει στην Ελλάδα, όπου όλα είναι ένα ακίνητο σύμπαν. Στον κόσμο μπορεί να υπάρχει ρευστότητα». Επρεπε όμως πρώτα να φτιάξω τον εαυτό μου. Να φτάσω στο «μηδέν». Αποκαθήλωσα πλήρως την Ελλάδα και είπα: «Δεν αξίζουμε τίποτε». Αυτό είναι και το μυστικό για την αυτογνωσία του Νεοέλληνα. Πρέπει να δεις τον εαυτό σου ως μηδενικό για να ξαναβρείς το ένα σου, να δημιουργήσεις. Είτε είσαι επιχειρηματίας είτε δάσκαλος.

Ηθελα να κάνω κάτι αποκλειστικό επειδή μου αρέσουν τα ιδιαίτερα πράγματα. Δεν θα πάρω μια Rolls-Royce, αλλά αναγνωρίζω γιατί υπάρχει στον κόσμο. Το κυριότερο, το ότι δεν οδηγώ Rolls-Royce, δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να φτιάξω μία. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πολύς κόσμος που το καταλαβαίνει αυτό. Κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει το αντικείμενο που τον εκφράζει. Ανέκαθεν συνέβαινε αυτό. Οσο πιο απόμακρο είναι ένα αγαθό τόσο πιο πολύ το θέλουμε. Πολλοί θα αντιμάχονταν αυτήν την άποψη, αλλά ίσως δεν την αναγνωρίζουν στον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν και οι ίδιοι. Εκανα το πρώτο πολυτελές αγαθό από ελληνικά χέρια. Είμαστε χρόνια καταναλωτές πολυτελών αγαθών, αλλά δεν ξέρουμε τον τρόπο για να τα δημιουργήσουμε εμείς. Εφερα το premiumization που εφαρμόζεται χρόνια στα ποτά, στο λάδι. Η κατηγορία ultra premium δεν υπήρχε, αλλά αποφάσισα να το πω εγώ έτσι επειδή έτσι μου αρέσει. Είναι το πρώτο λάδι που χρησιμοποίησε αυτήν την ιδέα μάρκετινγκ.

 Δεν έχω φύγει ποτέ στο εξωτερικό, δεν έχω μείνει ποτέ έξω και αυτό είναι ένα ενδιαφέρον case study. Ολα έγιναν μέσα από το λάπτοπ, διότι έχω το ταλέντο να ανακαλύπτω τη χρήσιμη γνώση κάτω από στρώματα άχρηστων πληροφοριών. Είναι εφικτό να ζεις σε μια χώρα και να κάνεις καριέρα σε άλλη. Οπως ο Ζενέτος, αλλά και ο Μορικόνε, ο οποίος έκανε καριέρα στο Χόλιγουντ όντας στη Ρώμη. Μένω στην Ελλάδα γιατί αγαπώ τη χώρα μου. Στην ουσία της, όχι όπως είναι. Στην Ελλάδα υπάρχει και η εμφυλιακή διάσταση. Μετά την αναφορά του Πρωθυπουργού διακόπηκε η συνεργασία μου με την Κριτσά στην Κρήτη.

 Πλούσιος δεν έγινα, αλλά συνεχίζω, αυτή είναι η τρέλα μου. Το ότι κατάφερα και άλλους να παθιαστούν με το προϊόν μου, σημαίνει ότι πέτυχα. Η Speiron δεν είναι εταιρεία των τζίρων. Τη φαντάζομαι μικρή και ταγμένη, α λα Rolls-Royce. Εχω κάνει κάτι μοναδικό σε παγκόσμια κλίμακα, και αυτό ήθελα. Το επόμενο προϊόν θα είναι τρόφιμο ή ποτό και θα εντυπωσιάσει εξίσου. Δεν μπορώ να σας πω τι θα είναι. Μόνο ότι μάλλον θα προκαλέσω μεγάλο πρόβλημα σε έναν φιλικό λαό. Μόλις λανσάρισα το πρώτο υπογεγραμμένο ελαιόλαδο στον κόσμο. Μπορείς να το παραγγείλεις με την υπογραφή σου πάνω ως μεταξοτυπία, είναι limited production, αριθμημένο μπουκάλι, και περικλείεται σε χειροποίητη κασετίνα από λευκό λακαρισμένο μασίφ ξύλο, με δύο πλακέτες λευκόχρυσου. Η τιμή του, 11.000 ευρώ. 

Η συμβουλή μου σε κάθε επίδοξο επιχειρηματία ή δημιουργό είναι να μην ακούει το «γύρω γύρω». Το μέλλον της Ελλάδας δεν είναι σε αυτό που βλέπουμε γύρω μας, στο τώρα. Εγώ φροντίζω να προσφέρω προϊόντα που αγαπάω πρώτα εγώ, για να τα χαίρονται μετά οι υπόλοιποι. Το μυστικό είναι η σπανιότητα και η μικρή παραγωγή. Αλλά και η προστιθέμενη αξία, που σημαίνει αυτοπεποίθηση, όραμα. Στην Ελλάδα, στα προϊόντα της, αλλά πρωτίστως στον εαυτό μας. Αν διοχετεύαμε ελάχιστο από το πάθος με το οποίο διαδηλώνουμε στην αμερικανική πρεσβεία σε ένα όραμα, θα ανορθώναμε την οικονομία. Να βρεθούν επιχειρηματίες και να τυποποιήσουν προϊόντα που θα κατακτήσουν την Αμερική ειρηνικά .